Kultura govora (makedonski) 
Vrsta: Seminarski | Broj strana: 10 | Nivo: Pedagoski fakultet

Вовед
Многу деца во светот растат билибгвално, говорејки два или повеке јазика. Се поставува прашанје како истовременото учење на два јазика се одразува на говорната вештина воопшто на интелектуалниот развој?
Голем број истражувачи се обиделе да одговоратна ова прашање. Направени се голем број студии, студиите направени пред шеесеттите години на минатиот век ги навеле истражувачите да изведат заклучок дека истовременото учење на два јазика пречи во стекнувањето на говорната вештина.
Како доказ за овој заклучок го наведувале фактот дека билингвалните деца постигаат значајно послаби резултати на тестовите на познавање на јазикот и на тестовите на општа интелегенција во споредба со монолингвистичките врсници.
Денеска е сосема јасно дека овие студии имале методолошки грешки.билингвалните деца кои учествувале во истражувањата имале пониско социоекономско потекло додека, монолингвалните деца потекнувале од средната класа. Според тоа не треба да чуди што билингвалните деца имале послаби постигања.
Краток извадок
Кај различни луѓе терминот двојазичност се дефинира поинаку. Додека за некои од двојазичноста е еднаква способност да комуницира во два јазици, за другите тоа значи капацитет (поединец, група) да комуницираат на два јазика, но со можност за вонредни вештини во еден од двата јазика.
Двојазичност (двојазичност, лат. Bilinguis) ја дефинира како способност на поединец, група или нација, која се сервира со два јазика, без очигледна поголема предност за еден од нив, kога се зборува за потребата да се направи разлика на неколку термини: на почетокот билингвизмот се смета за усвојување на двата јазика до четири години, доцна билингвизам учење на втор јазик по четири години од животот. Избалансиран двојазичност значи разбирање двата јазика подеднакво, и асиметрични, значи и помалку познавање на други јазици (пасивна двојазичност, и двојазичност).
Билингвизмот е поделен на социјален или општествен, кој вклучува социјална група во одредено место и поединечни, е индивидуа на изолирани појави. Постојат различни теории за тоа како детето најдобро може истовремено да користи два јазика. Многу научници се согласуваат дека на дете кое е истовремено изложени на два јазика, на рана возраст природно учење (за да им служат) да ги користат двата јазика. Исто така, се очекува дека децата ќе поминат низ периоди на мешање во двата јазика, и позајмување речник (зборови) од некој друг јазик да го изразат некои од своите идеи, а понекогаш и дека ќе се случи во истата реченица.
Ова се случува бидејќи речник (или зборот) може да постои на еден јазик, но не во друг. Или да го стави едноставно, според зборовите на еден јазик може да се следи порака дека не е лесно да се изговори на друг јазик.
А поделба меѓу овие два јазика ќе се одржи постепено. Децата може да eкспериментираат со овие јазици во начинот на кој ќе се создаде посебен ефект или да се нагласи во одредени настани. На пример, додека јазикот на детето може да се помалку важни и како такво дете нема да го користи за пренос на информации за различни настани поврзани со неговата куќа и семејство, а како втор јазик меѓутоа, може да биде повеќе формални, и како таква едно дете ќе го користат во нивната комуникација надвор од дома. Покрај тоа, сепак, извештај ќе бидат периодите кога еден јазик ќе се користи / употребува почесто од другите.

---------- CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]